حضرت مهدی از چاه جمکران خروج کرد

نوشته بوف بالاترین

شاهدان عینی که دیشب مردی سپیدپوش را سوار بر اسبی تندرو ملاقات کرده بودند هرگز گمان نمیکردند که ظهور مهدی موعود را با چشم خود ببیند. گزارشهای متعددی در دست است که شب گذشته، در مناطق متعددی از مسیر اتوبان قم به تهران، مردی فراخ سینه با قدی بلند در حالیکه سوار بر اسبی سپید بود و پرچم سبزرنگ بزرگی در دست داشت دیده شده است . نوری که از صورت این شخص به اطراف تابانده میشد به حدی بود که باعث اختلال در عبور خودروهایی شده بود که از تهران به سمت قم در حرکت بودند. اما در عین حال گفته میشود، حضرت امام گاهگاهی برای رعایت حال مردم، از نور بالا به نور پایین سویچ میفرمودند. مردی امروز با مراجعه به خبرگزاری فالس نیوز در حالیکه بسیار آشفته به نظر میرسید مدعی شد که دیشب توانسته است خود را به آن حضرت برساند و چند کلمه ای با ایشان سخن بگوید. این قسمتی از مصاحبه ما با آقای فرجعلی پراسویی است که مشروح آن به زودی در اختیار خوانندگان عزیز قرار خواهد گرفت
– آقای پراسویی چطور شد که شما توانستید خود را به حضرت آقا برسانید؟
– والا من که اول نمیدونستم ایشون حضرت آقا هستند. من راننده ماشین سنگینم، اول که دیدمش با اون عبا و شالش فک کردم آخونده، با خودم گفتم مرتیکه گوساله نصفه شب با یه اسب افتاده تو اتوبان الانه که یه کاری دست خودش و بقیه بده. وقتی قفل فرمون رو بلند کردم که بیام تو صورتش دیدم گفت:” لا! لا! انا لا آخوند! انا مهدی من جاه الجمکران، انظر الی انگشتری! ” بعد یه انگشتر نشونم داد که اصلا انگار یکی اومد تو دلم گفت احمق این خود آقاست! آقامون ظهور کرده! من که خیلی کف کرده بودم گفتم: “آقا!!!! مگه شما قرار نبود جمعه ها ظهور کنید! بابا سی ساله به ما دارن میگن آقامون جمعه ظهور میکنه!” آقا که دیگه دید دست و پام شل شده و فهمیدم باکی طرفم صداش رو یه کم بالا برد و گفت:” ایها الاحمق! تقویمم کجا بود فی الوسط الچاه؟! ” گفتم “آقا حالا چطور شد که اینقدر بی خبر ظهور کردید؟” گفت :” نگذار یدک علی قلبی که خونه! کلها تقصیر المحمود الاحمدی نجاته ! کل کار المدیریت مملکت را حواله کرد به بیضه ما. الی هرکجا رفت هرچی شد هی اسم ما رو آورد. انا فی الچاه تحت فشارات الشدید الروحی الروانی! اونجا کم درد راس داشتم، این محمود هم هی عنقولک میکرد. اما انا صبور جدا. هی تحمل کردم، تا بالاخره قند کار بالا آمد. دلار شد ٢٥٠٠ تومن. گفتم مع نفسی تا کی تحمل کنم هذا الوضع الوخیم. باید برائت کنم از این محمود و اون رجلک الجلاق الخایه منی. تا کی الناس خطایای این بفیوزها را بحساب من بنویسند. انا فی الچاه تفکرت ، ملت الایران عاقل تر از این حرفا و خودشون یعلمون الطریق الازادی من دست این بی پدرها! لکن ملت ایران البیعرضه و الفسفسون! ملت الایران باید فی الهمان تظاهرات الاخیابانی فی البحبوحه النتایج الانتخابات الخواهر و المادر الحکومت را بهم متصل میکردند اما هی گفتند نحن نرید المبارزه بدون الخشونت! آخر یکی نبود بگه احمقها آدم که با جرج ( فک کنم منظور آقا گرگ بود) که با لسان خوش به حرب نمیرود! میرود؟؟؟ ” من گفتم :” نه والا آقا! نمیره!” آقا گفت:” آ قوربان الادم الجیز فهم! ” گفتم :”آقا حالا کجا دارین میرین؟” گفت :” کجا دارم برم؟ من حالا حالا ها قرار بود تو چاه بمانم، اینها لا رحم. همین فرداست که حملات الهوایی و الدریایی شروع شود. ایران لا امن! شما ملت هم اگر نوک السوزنی عقل دارید، به جای ایستادن فی الصف السکه و الدولار، فی الصف الحریه باشید، قبل از اینکه امریکا خاک الایران را فی التوبره بکشد”… داشتم به حرفهای آقا فکر میکردم که یهو دیدم اسب آقا گفت :” عاافووووو عااففووووو سیدی الطیارتنا طار فی خمسه ساعات . لازم ان اترک هذا المکان بالسرعه الی فرودگاه الامام الملعون ” خواستم بپرسم راستی حضرت آقا ، در دورانی که تو چاه بودید این اسب کجا…. ” که دیدم اسب آقا یه تیک آف کشید همچین رفت که افتادم رو زمین ” منم فقط اینقدر به فکرم رسید که با موبایلم یه عکس از آقا بگیرم اینم براتون آوردم که حرفامو باور کنید